مهاجرت به شهرهاى بزرگ، دیگر به معناى بسیار هوشمندتر شدن است!

 

در سال ۲۰۱۴، تنها چند سال پیش، ۵۴ درصد از کل جمعیت دنیا، شهرنشین بود،  این نشان می‌دهد که مردم بیش از پیش، شهرنشین شده‌اند و یا اینکه به شهرها می‌روند. 

 

کارشناسان برآورد می‌کنند که تا پایان امسال (۲۰۱۷)، حتی در بیشتر کشورهای در حال توسعه، بیشتر مردم شهرنشین خواهند بود تا روستانشین. 

 

پس جا دارد که هوشمندتر سازی شهرهایمان را آغاز کنیم.

 

مفهوم شهرهای هوشمند چیز تازه‌ای نیست. 

 

 

برای نمونه، روشنایی شهر را در نظر بگیرید، هم اکنون شرکت AT&T با شهرهایی از جمله Atlanta و شهر من,  یعنی Gerogia ، در حال همکاری است.

 

 یکی از کارهای مشترک در بیشتر این شهرها، گذار از سیستم روشنایی سنتی به سیستم روشنایی هوشمند با LED است.

 

 روشناییِ LED بسیار کارآمد است و نسبت به لوازم روشنایی دیگر، به انرژی کمتری نیازمند است و دوام بسیاری دارد. حتی بهتر از این!  سیستم روشنایی هوشمند می‌تواند،خرابی در سیستم را هشدار بدهد.

 تا واحد نگهداری گروهی را برای جایگزینی لامپ یا انجام تعمیرات بفرستد. پس خیابان‌ها در شهر هوشمند، زمان زیادی در تاریکی نخواهند ماند. 

 

حتی می‌توان تا آنجا پیش رفت که طراحی سیستم روشنایی را به گونه‌ای انجام داد تا تنها در هنگام نیاز روش شود. و چراغ های خیابان تا هنگامی که عابر یا خودرویی در خیابان نیست، خاموش باشد.

 

 با این کار در انرژی صرفه‌جویی می‌شود و آلودگی نوری، در هنگامی که کسی در خیابان نیست کاهش می‌یابد. این کار در سیستم روشنایی شهرهای غیرهوشمند، شدنی نیست. 

 

 

 زیرساخت در شهر هوشمند، می‌تواند با بهره‌گیری از حس‌گرهای آکوستیک، نشتی در خطوط آبرسانی را تشخیص دهد. این حسگرها به گونه‌ای کارآمد به دنبال جای خرابی می‌گردند و سیگنال‌های دریافتی از هر چیزی را به سیستم می‌فرستند.

 

این می‌تواند در فعالیت شبکه‌ی آبرسانی کمک کند و پیش از آن که وضعیت، خطرناک شود، گروهی را برای بازسازی، بفرستد. برخی از نشتی‌ها در شبکه آبرسانی، آنقدر بزرگ هستند که می‌توانند گودال بوجود آورده، و میلیون‌ها دلار خسارت به بار آورند و زندگی مردم را با خطر روبرو کنند.

 

 زیرساخت‌های هوشمند در شبکه آبرسانی، می‌تواند به گونه‌ای کارآمد به برنامه‌ریزی آبیاری در شهرها نیز یاری رساند.

 

پارکی که سیستم آبیاری هوشمند ندارد را با گونه‌ی هوشمند آن مقایسه کنید. و همه مواردی که می‌تواند در سیستم آبیاری هوشمند،  با شرایط آب و هوایی هماهنگ شود را در نظر بگیرید.

 

 اگر بزودی باران می‌آید، شاید آبیاری نکند. و یا در شرایط خشکسالی بصورت هوشمند، آبیاری را محدود کند.

 

شهرها دارند به سمت داشتن "شبکه‌ی توزیع هوشمند برق" نیز می‌روند.

 

 این سیستم‌ها  برنامه ریزان شهری را از جاهایی که مردم برق بیشتری مصرف می‌کنند آگاه می‌کنند. 

 

همچنین به جای اینکه منتظر بمانند تا مردم خرابی در شبکه را اطلاع دهند ، درست کار نکردنِ جایی از سیستم را بطور آنی به شرکت‌های برق هشدار می‌دهند.

 

 کوتاه شدن زمان اعلام خرابی، مدت خاموشی را کاهش می‌دهد.

 

 برنامه‌ریزان شهری با داده‌های به دست آمده از شهرهای هوشمند می‌توانند فضاهای شهری کارآمدتری طراحی کنند.

 

 ایشان در طول روز الگوهای ترافیک را پایش خواهند کرد. 

 

در گذشته برای این کار باید کسی برای بررسی خیابان و یا چهارراه فرستاده می‌شد، ولی در شهرهای هوشمند می‌توانید با حسگرها، داده‌های چندین روز و هفته را جمع آوری کنید و از آن الگوها و گره‌های ترافیکی را استخراج کنید.

تا راههای بهتر و روان‌تر کردن ترافیک را پیدا کنید.